Vanochtend bracht ik onze auto naar de garage.

Toen ik weer terug naar huis liep, zag ik opeens een mooi gebouw in de verte staan.

Het gebouw staat er waarschijnlijk al heel lang.

Alleen nu viel mijn aandacht opeens op dat gebouw.

Deze aandacht werd een aantal jaren geleden voornamelijk in beslag genomen door angst.

Door angstige gedachten.

Door sterke fysieke sensaties.

Het maakte dat ik met mijn aandacht vooral naar binnen gericht was.

Dat ik niet om me heen keek.

Dat ik niet écht in verbinding was met mijn omgeving.

Aandachtsinflexibiliteit noem je dat.

Je bent fysiek wel aanwezig, maar mentaal niet.

Je aandacht is bij je angst.

En niet bij de ander of de omgeving.

En dat beïnvloedt de manier waarop je de wereld waarneemt.

Dat vormt jouw ervaring in dat moment.

Je kunt leren om je aandacht flexibeler te gebruiken.

Om je los te haken van je angst.

Om je te verbinden met je omgeving, ook al is er angst.

Hierdoor ga je ervaren dat er meer in het hier-en-nu aanwezig is dan je angst.

Het zorgt ervoor dat je het leven als rijker en meer betekenisvol gaat ervaren.

Aandachtsflexibiliteit is slechts 1 van de belangrijke angstmanagementvaardigheden, die jij nodig hebt voor grip op angst en leiding in je leven.

Ik ben benieuwd, voor wie of wat zou jij graag meer aandacht willen hebben, wanneer jouw aandacht niet in beslag genomen wordt door angst?