“Ik doe eigenlijk alles wel. Het is niet dat ik door mijn angst bepaalde dingen niet doe.” 
 
“Op welke manier is angst dan een probleem voor je?” Vroeg ik haar.
 
“Ik zou graag onbezorgder willen zijn en meer willen kunnen genieten van de dingen die ik doe.”
 
——-
 
Het gemis van het kunnen (genieten van je) leven, op de manier zoals jij dat wil.
 
Dat is waar de werkelijke pijn zit. 
 
Het probleem is niet de angst.
 
Het probleem is dat wij dénken dat angst het probleem is.
 
Dat wij geloven dat eerst onze angst moet verdwijnen, of op zijn minst minder moet worden, voordat je kan genieten van de dingen die je doet.
 
Dit is een misvatting.
 
Het is namelijk mogelijk om je te verbinden met datgene wat belangrijk voor je is, ook al is er angst.
 
Om angst te ervaren – als onderdeel van een groter geheel.
 
Om rijkdom en betekenis te ervaren in momenten, waar ook angst aanwezig is.
 
Maar dat vraagt wel wat van jou.
 
Dat vraagt om het nemen van persoonlijk leiderschap over je gedachten en emoties.
 
Dat vraagt om het versterken van je innerlijke focus, zodat jij waardegerichte keuzes kan maken. 
 
Dat vraagt om het ontwikkelen van de juiste mindset, waarbij angst niet langer een probleem is wat opgelost moet worden, maar een ingang voor persoonlijke groei. 
 
—–
 
Tuurlijk kan jij de dingen blijven doen zoals je ze doet. 
 
Op de overlevingsstand. 
 
Op de automatische piloot. 
 
Maar is dat hoe jij wilt leven? 
 
Is dat waar jij kwaliteit van leven vindt?
 
Hoelang laat jij je angst nog regeren in je leven?

Wanneer vind jij het tijd om de manager van jouw angst te worden?  
 
Ik kan je helpen.
 
Gewoon jij en ik, samen op pad.
 
Ik leer jou hoe je zonder strijd met angst je aandacht en tijd weer kan richten op datgene wat écht belangrijk voor je, zodat jij het leven weer als rijk en betekenisvol ervaart. 

Want het leven is te kort om zo maar aan je voorbij te laten gaan.